کد مطلب:94577 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

خطبه 160-در بیان صفات پیامبر












[صفحه 419]

دنیا، دنیا! فریب و فتنه ات، ارزانی شیفتگانت باد! مرا باافسون و افسانه چه كار! آفریدگار بی همتا، محمد مصطفی (كه درود خدا به روان پاكش باد) را با فروغ پر فروز نبوت منور ساخت. فروغ و نوری كه روشنگر دلهای پاك است. او میان مردمان، گواهی صادق و دلیلی واثق بوده، خدا دین مبین اسلام و كتاب كریم یعنی قرآن را برای اتمام حجت خود به خلق با او همراه ساخت. خاندانش از پاكترین و نیكوترین كسان، و دودمانش از بهترین اعقاب و انساب می باشند، و خویشاوندانش جملگی، از تجاوز و تقصیر در حق و حقیقت به دورند و پیوسته راهشان پاك و گفتار و كردارشان راست است. شاخسار پر ثمر حكمت و معرفتشان، همه جا كشیده و بال عطوفت و مهربانیشان، بر همه جا گسترده شده است. زادگاه مبارك رسول خدا، مكه معظمه و هجرتش به مدینه طیبه بوده است. از آنجا ندای دعوت و پیامبریش بر همه جا طنین گرفت و نام پاكش بلند آوازه شد. پروردگار، او را با دلائل كافی و پند و اندرزهها شافی، بسوی خلق فرستاد تا آدمیان را آماده سفر خیر آخرت كند و توسط او احكام الهی را- كه سالها بود از میان رفته بود- میان مومنان نشر و ابلاغ نماید. زنگار بدعتهای گناه آلود را، از سینه صاف دلها

بزداید، و اوامر خداوندی را آشكار سازد. پس، كسی كه دین و آئینی غیر از اسلام برگزیند، شقاوت و حقارت در دلش راه یابد و رشته سعادت و نیكبختی خود را با خدای خویش بگسلاند و راهی راه رنج آلود دوزخ گردد، و در مهلكه های سخت آن دست و پا زند. چنین كسی بازگشتش- در آن روز موعود- با حزن و اندوه همراه باشد و عذاب و حرمان سخت در انتظار اوست از این رو، من به خدای بزرگ و بی همتا توكل می كنم. درست مانند كسی كه از همه دلبستگی های ناپایدار و بی قرار، دل بریده و بر هوسها، راه دیده بسته است. چشم و دل به آفریدگار یكتا میدوزم و براهی گام می نهم كه رضای خدا در آنست و سرانجامش فردوس برین و دوری از دوزخ حزین است. تنها از كردگار مهربان رستگاری می طلبم و در پی خشنودیش- بی لحظه ای درنگ- میكوشم

[صفحه 420]

شما ای بندگان خدا، از عقوبت سخت خداوند قهار حذر كنید و فرمانش را بجای آورید. زیرا اطاعت از اوامر الهی باعث رستگاری و رهائی از عذاب شكنجه بار آنسرای باقی است. پاك آفریدگار، بوسیله رسول اكرم (كه درود خدا به روان پاكش باد) احكام خود را بر آدمیان ابلاغ فرمود و آنان را به پذیرفتن بهروزی و حكمت آموزی، تشویق و ترغیب نمود. در تكامل شریعت اسلام، سخنی را ناگفته نگذاشت، و برای شما جدائی از دنیا غدار ناپایدار را بازگو كرد و نیستی و نابودی آنرا در كتاب خویش به وصف آورد. اینك، از آنچه در دنیا شما را به حیرت و تعجب و امیدارد دوری گزینید و به اندك بهره مندی از آن اكتفا كنید. دنیا همانگونه كه با هوسرانی و كامجوئی های بی شمارش به شما نزدیك است، به عقوبت و خشم خدا بر شما هم نزدیك می باشد. حال آنكه، با وجود دوری ظاهری آن سرای باقی، خشنودی و رضای خدا برای شما در بهشت عدن است و بس. شما ای پرهیزكاران با ایمان، چشم از زر و زیور و مال و منال دنیا فرو پوشید و در اندیشه جدائی از آن باشید و از این زیبا روی افسونگر، دوری جوئید درست همانگونه كه آن خیرخواه نیك اندیش، شما را پند میدهد و با رنج بسیار، در اصلاح كار شما و اطاعت ا

ز فرمان خدا میكوشد، از خسران كاری و بیهوده طلبی پیشینیان و خویشان خود عبرت گیرید كه سرانجام در فتنه و فساد، بند از بندشان گسست و چشمانشان نابینا و گوششان ناشنوا گردید، و شرف و آبروشان بر باد رفت. شادی ها و كامروائی هایشان، به اتمام رسید و لطف مجالست و همنشینی با زن و و فرزندشان، به حزن و اندوه و جدائی مبدل شد و دیگر فخرشان را طالبی و نازشان را خریداری نبود. امید از فرزند پروری بریده اند و به دیدار و ملاقات یكدیگر نمیروند و دیگر آنانرا همخانه و همسایه ای نیست. از این پندهای روزگار عبرت گیرید و از چنین سرنوشتهائی برحذر باشید و بر نفس سركش خویش مسلط گردید. چنان تسلطی كه بر توسن وحشی هوی و هوسهای خویش، مهار مرگ زنید و به یاری عقل و اندیشه، سود از زیان باز شناسید و براه راست ره سپارید. زیرا فرامین دین و آئین، آشكار و نشانه های رستگاری، هویدا و راه رهائی از عذاب خدا هموار و طریق جلب رضایت پروردگار و وصول به سعادت و سلامت، نمایان است


صفحه 419، 420.